Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Το λυχνάρι, το ψίλωθρον και ο δρώπαξ


Σίγουρα κάθε άνδρας κατά την εφηβική του ηλικία ή αργότερα ήρθε σε επαφή με τις γόνιμες περιοχές του γυναικείου κορμιού...


Ως γόνιμα αυτά τα «εδάφη» παρουσιάζουν ως γνωστόν και πλούσια «βλάστηση» ώστε δύναται κάποιος να τα χαρακτηρίσει θαμνώδη. Γνωρίζουν δε οι συνομήλικοι μου πως οι γυναίκες παλαιότερης κοπής συνήθιζαν να διατηρούν την περιοχή περί ης ο λόγος παρθένα (από άποψη βλάστησης) χωρίς να εφαρμόζουν διαδικασίες αποψίλωσης.
Οι γυναίκες όμως νεότερων γενεών, απαλλαγμένες από τα άγχη και τις κακουχίες των μανάδων τους, είχαν και έχουν την πολυτέλεια να φροντίζουν περισσότερο (έως πολύ περισσότερο) τις ευαίσθητες περιοχές ώστε να γίνονται ως προς την όψη περικαλλείς, ως προς την αφή πιο ευχάριστες και ως προς τη γεύση σίγουρα πιο νόστιμες (για όσους αρέσκονται σε τέτοιες δίαιτες).

Θα περιμέναμε οι γυναίκες αρχαιότερων εποχών από αυτή των γιαγιάδων μας να τηρούν ίδια στάση σχετικά με το εν λόγω θέμα εντούτοις όμως η αλήθεια είναι διαφορετική. Οι γυναίκες της αρχαιότητας φρόντιζαν πολύ υπέρ της καλαισθησίας των ευαίσθητων περιοχών αλλά και του υπόλοιπου κορμιού γενικότερα. Η τριχοφυΐα στη γυναίκα ήταν για τους αρχαίους θέαμα αποκρουστικό. Κατά τη διάρκεια του τελετουργικού λουτρού πριν το γάμο, το εφήβαιο της νύφης αλλά και το υπόλοιπο σώμα αποτριχωνόταν προσεκτικά για να το περιλάβει ο γαμπρός την πρώτη νύχτα του γάμου. Σε κανένα γυναικείο άγαλμα ή παράσταση σε αγγείο δεν θα δείτε γυναίκα με τριχοφυΐα. Το λευκό κορμί στερούμενο τριχών ήταν η ειδοποιός διαφορά μεταξύ γυναίκας και άνδρα. Στις εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη το πρώτο πράγμα που έκαναν οι γυναίκες ήταν να φορέσουν ανδρικά ρούχα και να σταματήσουν την αποτρίχωση. Δεν ίσχυε το ίδιο για τις σκλάβες στις οποίες απαγορεύονταν να εφαρμόσουν διαδικασίες αποτρίχωσης. Πως όμως γινόταν η αποτρίχωση τω καιρώ εκείνω;

Το ρητό «μπρος στα κάλλη τι είναι ο πόνος» ταιριάζει εδώ απόλυτα. Και τότε χρησιμοποιούνταν ξυράφια τα οποία όμως δεν έκοβαν τόσο καλά και η χρήση τους ήταν πιο επώδυνη. Ο πιο διαδεδομένος τρόπος αποψίλωσης ήταν το λυχνάρι με το οποίο έκαιγαν τις τρίχες τους. Φανταστείτε τον πόνο… Όσες δεν άντεχαν το απευθείας κάψιμο έριχναν καυτή στάχτη η οποία οδηγούσε σε μαρασμό της τρίχας και πτώση. Ήταν όμως κι αυτό επώδυνο.
Αργότερα έγιναν της μόδας εισαγόμενα σκευάσματα με βάση την πίσσα και το ρετσίνι και λειτουργούσαν περίπου όπως λειτουργεί το κερί. Αυτά ονομάζονταν «ψίλωθρα» ή «δρώπακες». Υπήρχαν και τότε τσιμπιδάκια για τα φρύδια αλλά και κλωστές με θηλιά στη μέση για να τραβούν την τρίχα μέχρι εκρίζωσης.
Κάτι τέτοια με κάνουν να αισθάνομαι τυχερός που γεννήθηκα άνδρας αν και μερικοί τείνουν να μας χαλάσουν την ηρεμία εισάγοντας στη μόδα όλο και πιο θηλυπρεπείς τρόπους διαβίωσης και συμπεριφοράς... Ότι και να γίνει εγώ τα πόδια μου δεν θα τα ξυρίσω..


6 σχόλια:

  1. Φίλε μου κλεόμβροτε μόλις γύρισα απο τη δουλέια και διάβασα το πόνημα σου που το βρήκα πραγματικά εξαιρετικό και επιμορφωτκό....έχω όμως δύο ενστάσεις
    1. στο αρχαίο θέατρο έπαιζαν μόνο άνδρες
    2. τα αγάλματα ακόμα και των αντρών δεν απεικόνιζαν τρίχες,γεγονός που σημαίνει οτι η ύπαρξη τριχών στα έργα τέχνης δεν ήταν θέμα φύλου.
    Σε θεωρώ μεγάλο μελετητή και ερευνητή της αρχαίας ελληνική γραμματείας(και όχι μόνο), ωστόσο θα σε παρακαλούσα να δεχτείς τις καλοπροαίρετες παρατηρήσεις μου
    φιλικά
    Θεόφιλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πιστεύω θεοφιλε τον κλονισες με τις παρατηρήσεις σου!ηταν ευστοχες όμως ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οι παρατηρήσεις πάντα μου άρεσαν γιατί είμαι της αντιλογίας. Δεν θέλω ούτε να συμφωνούν μαζί μου, ούτε μου αρέσει να συμφωνώ. Παρ' όλα αυτά θα συμφωνήσω μαζί σου ως προς το δεύτερο.
    Ως προς το αρχαίο θέατρο όμως κάπου με παρεξήγησες. Δεν είπα το αντίθετο. Ίσως σε μπέρδεψαν οι εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη. Έτσι ήταν η πλοκή του έργου, άσχετα ποιος ενσάρκωσε τους πρωταγωνιστές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για να γίνω πιο σαφής: Η υπόθεση του έργου λέει ότι οι γυναίκες επαναστάτησαν και σταμάτησαν να κάνουν σεξ, να αποτριχώνονται και τα λοιπά. Ασχέτως αν τις γυναίκες τις υποδύθηκαν άντρες...

      Dontax νομίζω η απάντηση μου σε διέψευσε και ευτυχώς έγινε με διαφορά ενός λεπτού.

      Διαγραφή
  4. Η αντιλογία στο Colubra επιθυμητή και ποτέ παρεξηγήσιμη.
    Σπάνια θα με δεις να συμφωνώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή