ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ...

Ως επί το πλείστον στο site της παρέας μπαίνεις γιατί θέλεις να δεις κάτι που θα σε φτιάξει την διάθεση,κάτι που θα σε κάνει να γελάσεις,να ξεφύγεις από την ρουτίνα σου,να χαλαρώσεις από την ένταση της ενδεχομένως δύσκολης ημέρας που είχες. Το κείμενο αυτό δεν έχει τέτοιο χαρακτήρα ωστόσο αισθάνθηκα την ανάγκη να το γράψω-ποιος ξέρει-ίσως γιατί έτσι αισθάνομαι οτι δεν σε ξέχασα.
Ηταν πρωί θυμάμαι όταν με πήραν τηλ και μου είπαν ότι δεν είσαι καλά. Ζοχάδα, στενοχώρια, αβεβαιότητα γιατί κανείς δεν ήξερε πως θα εξελιχθεί η κατάσταση, κλάματα αργά τις νύχτες... Κατεβήκαμε να σε δούμε μετά την επέμβαση,τίποτα δεν μου έδειχνε οτι θα χειροτέρευες,το πάλεψες και συ όσο μπορούσες... Ήσουν -θέλω να πιστεύω- στην πιο δημιουργική φάση της ζωής σου,σπίτι,δουλειά,παιδί,αμάξι,γυναίκα.. Όμως ολοένα και πιο χάλια πήγαινες και αισθανόμουν άχρηστος που δεν μπορούσα να σε βοηθήσω...θα μπορούσα να γράψω και άλλα,όμως δεν χρειάζεται. Το UKI το κρατάω φίλε γιατί το είχες βγάλει εσύ θυμάσαι;Οχι δεν σε ξέχασε κανείς και ούτε πρόκειται να σε ξεχάσει,απλά έφυγες και θα ρθούμε και εμείς αργότερα κάποια στιγμή να σε βρούμε,τα λέμε.